W takich przypadkach zamiast funkcji „i” rozwiń ilość argumentów z wykorzystaniem funkcji „lub”. Powiedzmy, że chcesz, aby funkcja „jeżeli” zwracało jednostkę, gdy wartość w komórce A1 jest większa od wartości w komórce A5, albo wartość B1 pokrywa się z wartością B3, albo wartość A4 jest liczbą ujemną. Kolumna A zawiera kilka wartości X1, kolumna B zawiera wartości X2, a kolumna C - wartości Y. Powyższe wartości już zostały wprowadzone do arkusza kalkulacyjnego. Zaznacz zakres E2:G6 i uruchom Kreatora funkcji. W celu wprowadzenia funkcji REGLINP należy zaznaczyć pole wyboru Macierz w Kreatorze funkcji. Następnie zaznacz na arkuszu Łączenie formuł - wyszukaj.pionowo. które zostają przywołane funkcją JEŻELI i pojawiają się w 3 różnych komórkach (jedna pod drugą). Teraz chciałbym użyć funkcji, która pozwoli mi wyświetlić wartość TAK lub NIE lub MOŻE (pojawiających się w tych 3 różnych komórkach) w jednej komórce. 3 komórki z wartościami są Pierwszym krokiem jest zaznaczenie zakładki FORMUŁY w menu programu Excel. Po kliknięciu znajdziemy tam zbiór wszystkich funkcji z podziałem na kategorie. Widzimy, że obok kategorii mamy także opcję „Niedawno używane” – wskazującą ostatnio używane funkcje. Jeżeli chcemy wstawić podstawowe funkcje wystarczy z paska wybrać 14 lipca 2020 Agnieszka Funkcje. Czyszczenie, edycja i przekształcanie tekstu jest bardzo ważną częścią pracy w programie Excel. W tym artykule znajdziesz 10 najbardziej przydatnych i najpopularniejszych funkcji tekstowych, które usprawnią Twoją pracę z danymi tekstowymi w Excelu. LEWY. PRAWY. FRAGMENT.TEKSTU. DŁ. Formuły tablicowe są wydajnymi formułami pozwalającymi na wykonywanie złożonych obliczeń, których często nie da się wykonać za pomocą standardowych funkcji arkusza. Są one nazywane również formułami „Ctrl Shift Enter” lub „CSE”, ponieważ do ich wpisania konieczne jest naciśnięcie klawiszy Ctrl+Shift+Enter. . Funkcje Podstawy Przykłady opisane w tej lekcji dostępne są w arkuszu Excela: Funkcje tylko ich samodzielne przerobienie daje gwarancję zapamiętania tej lekcji Przykłady dla wszystkich lekcji szkolenia Excel 2007: Cwiczenia Excel Funkcje w Excelu uruchamiamy klikając na ikonę . Istnieje kilka sposobów, aby znaleźć interesującą nas funkcje, w oknie ‘Wyszukaj funkcję’ możemy wpisać nazwę funkcji (jeśli ją znamy) lub jednym słowem, to co funkcja powinna robić. Możemy też wybrać kategorię, w której może znajdować się interesująca nas funkcja, np. Finansowe lub Matematyczne. Klikając na nazwę funkcji w oknie ‘Wybierz funkcję:’ pod listą nazw widzimy opis funkcji. W wielu przypadkach opis ten pozwala zrozumieć, do czego służy dana funkcja. Po wybraniu funkcji, (w poniższym przykładzie SUMA), wyświetlane jest okno ‘Argumenty funkcji’, po wprowadzeniu adresów komórek do pierwszego z okienek, poniżej zostanie wyświetlony aktualny wynik funkcji (o ile jest możliwe jego obliczenie), pod nim znany już nam opis funkcji, a jeszcze poniżej opis argumentu, który można wprowadzić do pola ‘Liczba1’ i tego co funkcja z nimi zrobi. Opisy najczęściej używanych funkcji Poniżej przedstawiam opisy często używanych funkcji z przykładami użycia zaczerpniętymi z doświadczeń w korporacjach. Lista opisanych funkcji oczywiście nie wyczerpuje wszystkich możliwości Excela, ale tak jak wspominałem wcześniej, dla większości funkcji sposób ich działania można zrozumieć z opisów zawartych w Excelu. Funkcje bardziej skomplikowane zostały omówione w lekcjach: ‘Funkcje dla Zaawansowanych’ i ‘Funkcje Tablicowe’. SUMA (Arkusz: ‘SUMA’) Prawdopodobnie najczęściej używana funkcja Excela, oraz najprostszą w użyciu. Można jej używać na kilka sposobów, najbezpieczniejszym będzie zaznaczenie całego obszaru, który chcemy zsumować wraz z komórką poniżej lub po prawej, gdzie ma znaleźć się suma i kliknięcie symbolu sumy na pasku ikon lub wciśnięcie kombinacji klawiczy Alt+=. Drugim sposobem jest ustawienie jako aktywnej komórki, tej w której ma znaleźć się suma i pozwolenie Excelowi domyślić się jaki obszar ma zsumować, zawsze należy sprawdzić czy program zaproponował właściwy zakres i wcisnąć enter. UWAGA: Nawet w przypadku tak prostej funkcji bardzo wielu użytkownikom Excela zdarzają się błędy, najpopularniejsze z nich polegają na ustawieniu aktywnej komórki na końcu sumowanych liczb i wciśnięciu ikony ‘Autosumowania’, po zasugerowaniu przez Excela zakresu, użytkownicy, bez spojrzenia co zostanie zsumowane, wciskają enter i zakres sumy jest niewłaściwy. Dzieje się tak najczęściej w 2 przypadkach: - kiedy brak jest jednej z danych Excel zatrzyma się przy pierwszej pustej komórce. - gdy w nagłówku kolumny znajduje się liczba np. rok także on zostanie zsumowany. Znacznie więcej możliwości daje funkcja opisane w dalszej części tej lekcji. ŚREDNIA (Arkusz: ‘ŚREDNIA’) Funkcja oblicza średnią dla wprowadzonych liczb, bądź zakresów. UWAGA: Funkcja ta podobnie jak wszystkie inne funkcje Excela inaczej traktuje pustą komórkę lub tekst a inaczej liczbę zero, co dobrze ilustruje poniższy przykład. W pierwszej z tabel średnia liczona jest tylko dla 6 elementów tabeli. Gdybyśmy chcieli obliczyć ile wynosi średnia sprzedaż na produkt dla poniższych 7 produktów, w pustą komórkę należy wprowadzić zero. Tekst tak samo jak puste komórki jest pomijany w kalkulacjach. Zaletą tej funkcji jest to, że można do niej wprowadzać adresy pojedynczych komórek i jednocześnie całe zakresy. Średnia dostępna jest też w pasku stanu. Więcej informacji na ten temat w lekcji: Pasek Stanu. Do obliczania średniej ważonej najprościej wykorzystywać funkcję a do obliczania średniej geometrycznej funkcję Funkcja JEŻELI (Arkusz: ‘JEŻELI’) W poniższym przykładzie w kolumnie E chcielibyśmy uzyskać wzrost sprzedaży dla długiej listy produktów. Ponieważ część produktów nie była sprzedawana w 2009 roku zwykła formuła dzielenia dałaby w ich przypadku wynik ‘#DZIEL/0!’, który nie wygląda zbyt profesjonalnie, dlatego wolelibyśmy mieć w takich przypadkach wprowadzony znak „-----„. Proponuje wykasować tą formułę i ustawić jako aktywną komórkę E4, po czym wybrać ikonę funkcji. W okienku ‘Wyszukaj funkcję’ wpisujemy ‘jeżeli’ i zatwierdzamy enterem. Po wybraniu funkcji JEŻELI i kliknięciu OK na powyżej przedstawionym oknie ‘Wstawianie funkcji’, zostanie wyświetlone poniżej pokazane okno ‘Argumenty funkcji’. W okienku ‘Test_logiczny’ wprowadzamy C4>0, czyli jeżeli sprzedaż w 2009 była większa od zera to… W okienku ‘Wartość_jeżeli_prawda’ wprowadzamy formułę na wzrost procentowy, który można wyliczyć gdy sprzedaż w 2009 była większa od zera. W okienku ‘Wartość_jeżeli_fałsz’ wprowadzamy -----, symbol ten ma być wyświetlany gdy nie jest możliwe obliczenie procentowego wzrostu. Formułę zatwierdzamy kliknięciem w przycisk OK, po czym kopiujemy ją z komórki E4 do poniższych komórek tabeli. W efekcie powinniśmy uzyskać poniższy wygląd tabeli. ZAOKR (Arkusz: ‘ZAOKR’) W Excelu jest wiele funkcji służących do zaokrąglania, funkcja ZAOKR() jest najczęściej używaną z nich. Ma 2 argumenty: - liczbę, którą będziemy zaokrąglać (lub adres komórki w której ta liczba się znajduje) - ilość cyfr która ma być pokazana po przecinku (lub adres komórki w której ilość ta jest wpisana) W poniższym przykładzie w komórce C5 liczba 1,23456789 została zaokrąglona do 2 miejsca po przecinku czyli do liczby 1,23. Cyfry od 1 do 4 są zaokrąglane w dół, od 5 do 9 w górę, co łatwo zauważyć przeglądając wyniki powyższego przykładu. MAX, MIN (Arkusz: ‘MAX MIN’) Funkcje wybierają najmniejszą (MIN) lub największą liczbę (MAX) z podanego zakresu bądź zakresów. Tekst i puste komórki nie są brane pod uwagę. W poniższym przykładzie komórka C9 jest pusta, czyli jej wartość to 0, jednak jako najmniejsza wartość wybrana została komórka C13. Poniżej prezentuje zaczerpnięty z praktyki biznesowej przykład użycia funkcji = W wierszu ‘15’ znajdują się formuły wykorzystujące tą funkcję i zliczające ile było klientów którym przyznano rabat w każdym z miesięcy, a w kolumnie ‘J’ w ilu miesiącach przyznano rabat danemu klientowi. DZIŚ() Funkcja zwraca dzisiejszą dane, jest używana głównie w różnego rodzaju formularzach, oraz w logistyce np. do obliczania ile dni zostało od daty dostawy/transportu do dziś. Funkcja ta, jak mało która, nie posiada argumentów. Jej poprawny wynik zależy od prawidłowo ustawionej daty (i godziny) w systemie Windows. Funkcje Logiczne: LUB, ORAZ (Arkusz: ‘ORAZ LUB’) Funkcja logiczne rzadko są używane samodzielnie, znacznie częściej w połączeniu z innymi funkcjami, o łączeniu funkcji możesz przeczytać w dalszej części tej lekcji. ORAZ Funkcja zwraca wartości logiczne ‘PRAWDA’/‘FAŁSZ’, wartość ‘PRAWDA’, jeżeli wszystkie warunki zostały spełnione, w przeciwnym razie ‘FAŁSZ’. W poniższym przykładzie w kolumnie F uzyskaliśmy wartość prawda dla miesięcy, w których sprzedaż we wszystkich oddziałach była poniżej 50. LUB W poniższym przykładzie w kolumnie F przy użyciu funkcji LUB sprawdzamy czy w danym miesiącu sprzedaż w którymkolwiek z oddziałów przekroczyła wartość 100. Funkcja zwraca wartości logiczne: ‘PRAWDA’/’FAŁSZ’, ‘PRAWDĘ’ jeśli choć jeden z warunków jest spełniony, gdy żaden z nich nie jest spełniony ‘FAŁSZ’. ZAGNIEŻDŻANIE FUNKCJI (Arkusz: ‘Zagnieżdżanie funkcji’) Dość często występuje potrzeba użycia kilku funkcji na raz, co jest nazywane także zagnieżdżaniem funkcji. W poniższym przykładzie chcielibyśmy na podstawie dużej ilości imion ustalić płeć osób noszących te imiona. Zdecydowana większość imion kobiet używanych w Polsce kończy się na literę „a”, litera ta nie występuje natomiast na końcu imion męskich. Poniżej rozwiązanie tego problemu przy użyciu funkcji ‘JEŻELI’ i funkcji tekstowej ‘PRAWY’. Funkcję JEŻELI, poznaliśmy już w tej lekcji, zacznijmy więc od funkcji PRAWY, wycina ona określoną ilość liter od prawej strony tekstu. W poniższym przykładzie wycina 1 literę z prawej strony tekstu znajdującego się w komórce B3. (Ostatnia litera z tekstu ‘Agata’ to „a”.) W komórce D3 zgodnie z poniższym rysunkiem wprowadzamy funkcję JEŻELI, która gdy w komórce C3 znajduje się litera „a” daje rezultat: „Kobieta”, a przeciwnym wypadku „Mężczyzna”. Rozwiązaliśmy już dane nam zadanie, ale postarajmy się to zrobić przy użyciu jednej a nie dwóch komórek. Wchodzimy w komórkę C3 i zaznaczamy znajdującą się w niej formułę pomijając znak równości. Kopiujemy zaznaczoną formułę (wciskając Ctrl+C), po czym wychodzimy z komórki wciskając klawisz Esc. Wchodzimy do komórki D3, gdzie zaznaczamy adres C3 i wklejamy skopiowaną wcześniej formułę w jego miejsce (adres zostanie automatycznie usunięty). W ten sposób uzyskaliśmy funkcję zagnieżdżoną. Kolumna C nie jest już dłużej nam potrzebna. Po skopiowaniu formuły do poniższych wierszy i skasowaniu kolumny C z ostatnimi literami powinniśmy uzyskać widok taki jak poniżej. Zaawansowani użytkownicy Excela od razu wprowadzają wiele zagnieżdżonych funkcji, zaprezentowany powyżej sposób jest najbardziej użyteczny dla początkujących i pozwala zrozumieć logikę łączenia funkcji. (Arkusz ‘ W poniższym przykładzie mamy dane wartości sprzedaży i marży procentowej dla 4 krajów, obliczyliśmy już sumę sprzedaży, teraz chcemy obliczyć marżę procentową dla sumy tych krajów. Oczywiście użycie funkcji ŚREDNIA nie dałoby właściwego rozwiązania ze względu na to że sprzedaż w krajach ma różne wielkości i kraje te w rożny sposób wpływają na marżę całościową. W tym przykładzie moglibyśmy mozolnie wprowadzić formułę przemnażającą sprzedaż z każdego kraju przez marżę w kraju tym uzyskaną i podzielić to przez sumę sprzedaży, formuła taka jest pokazana w komórce I4. Dzięki sumie iloczynów formuła ta zostanie wprowadzona szybciej, ograniczymy ryzyko błędu, a w przypadku dodania kolejnego kraju nie będzie konieczności dokonywania zmian w formule. Stajemy w komórce G4, wybieramy funkcję i wprowadzamy adresy tak jak na poniższym rysunku. Aby uzyskać średnią ważoną wystarczy na końcu formuły dopisać dzielenie przez sumę sprzedaży znajdującą się w komórce G5. Właściwy wynik to 32%, taki sam jak uzyskaliśmy korzystając z formuły. Na koniec dodajmy jeszcze kolumnę pomiędzy Polską a Rosją wprowadzając do niej nowe dane. Średnia ważona marża w H4 aktualizowana jest na bieżąco. (Arkusz ‘Funkcje Tekstowe’) W poniższym przykładzie przedstawiam fragment Price Survey (lista z cenami konkurencji), jaki pewna firma otrzymała od agencji badawczej. Niestety pojemności produktów były częścią nazwy, co znacznie utrudniło porównywanie cen produktów. Ponieważ produktów objętych badaniem było kilka tysięcy zdecydowano się użyć funkcji tekstowych, aby wyodrębnić pojemność. Użyto dwóch funkcji tekstowych najpierw użyto funkcję - wyszukiwany jest tekst ml, który następuje po pojemności danego produktu, wynikiem działania na funkcję nałożona jest funkcja która wycina 3 znaki z nazwy produktu znajdujące się o 3 w lewo od miejsca w którym został znaleziony tekst ‘ml’. Wynikiem działania powyżej opisanych funkcji jest nie liczba lecz tekst, który w przypadku produktów o pojemności poniżej 100ml zaczyna się od spacji. Aby móc dokonywać operacji matematycznych na pojemności, należy całą kolumnę C zamienić na wartości (skopiować i wkleić w to samo miejsce wartości), po czym korzystając z operacji zamień (Ctrl+H) zamienić znak spacja na nic (niczego nie wpisując w okienko „Zamień na:”). (Arkusz ‘ Funkcja ta jest z reguły używana jako funkcja ‘wewnętrzna’ innych funkcji tak, aby gdy jeden z argumentów funkcji głównej będzie miał niewłaściwy format lub okaże się błędem, funkcja ta pomijała go zamiast wskazywać błąd. Najprostszym przykładem będzie użycie ten funkcji w dodawaniu komórek i w połączeniu z funkcją JEŻELI. (Arkusz: ‘ W poniższym przykładzie prezentuje porównanie wykorzystania funkcji i funkcji SUMA oraz ich połączenia. W kolumnie C używam funkcji SUMA dla regionów, a także dla sumy końcowej opisanej jako TOTAL. W tym przypadku obliczany jest błędny wynik ponieważ oprócz sprzedaży dla klientów sumowane są także sumy dla regionów, właściwym rozwiązaniem dla tego typu problemu byłoby zsumowanie komórek sum dla regionów (odpowiednia formuła znajduje się w komórce C27). W kolumnie D prezentuję użycie funkcji zarówno w sumach dla regionów, jak i Total. Wykorzystanie tej funkcji da nam pewność że sumy dla regionów (sumy wewnętrzne) będą pomijane. Wynik jest poprawny. W kolumnie E używam funkcji w wariancie, który pomija ukryte wiersze. Ponieważ wiersz 4 jest ukryty, wynik nie będzie poprawny, chyba że zależało nam właśnie na pominięciu wartości w ukrytych komórkach. W ostatnim przykładzie pokazuję, że funkcja pomija jedynie inne sumuje natomiast zwykłą funkcję SUMA. Wynik jest błędny. = W składni funkcji pierwsza cyfra jest oznaczeniem funkcji jaka ma być wykorzystana, dla cyfry ‘9’ lub ‘109’ będzie to suma, ale są także inne możliwości, przedstawiam je w tabeli poniżej. Drugim argumentem jest obszar który ma być sumowany. Funkcja nr (z artościami ukrytymi) Funkcja_nr (bez wartości ukrytych) Funkcja 1 101 ŚREDNIA 2 102 3 103 4 104 MAKSIMUM 5 105 MINIMUM 6 106 ILCZYN 7 107 8 108 9 109 SUMA 10 110 WARIANCJA 11 111 Funkcje Finansowe NPV, IRR, CAGR (Arkusz: ‘Funkcje Finansowe’) NPV Funkcja NPV służy do obliczania Wartości Bieżącej Netto inwestycji czyli mówiąc wprost: ile da się na tym zarobić. W poniższym przykładzie na przestrzeni lat 2010-2012 dokonujemy inwestycji, która będzie nam przynosić przychody od 2012 do 2030. Stopa dyskontowa w całym okresie wynosi 5%. Zakładamy że wszystkie wydatki i przypływy zachodzą na koniec okresu. Gdybyśmy chcieli wyliczyć wartość na dzień dzisiejszy (zakładamy 1 stycznia 2010) wydatków moglibyśmy skorzystać z poniższego wzoru: =F7/(1+C5)+G7/(1+C5)^2+H7/(1+C5)^3 (Symbol ^ oznacza podniesienie do potęgi i można go wpisać z klawiatury przytrzymując Shift i wciskając cyfrę 6.) Każdy z wydatków dzielimy przez 1+stopa dyskontowa aby wyliczyć jego wartość na dziś (wartość pieniądza w czasie jest zmienna). Wydatek z 2011 roku dzielimy dwukrotnie stąd potęga ^2, a wartość z 2012 trzykrotnie (trzecia potęga czyli ^3). Powyżej opisany wzór został użyty w komórce C7. W komórce C8 wykorzystano funkcję NPV, dzięki której uzyskano dokładnie ten sam wynik. W przypadku obliczania bieżącej wartości wydatków możliwe było wprowadzenie wzoru na NPV ponieważ wydatki są ponoszone tylko w 3 okresach i wzór nie był zbyt długi. Gdybyśmy chcieli tak samo wyliczyć bieżącą wartość przypływów musielibyśmy wykazać się dużą cierpliwością, a ryzyko błędu byłoby bardzo duże. W komórce C10 użyto funkcji NPV do obliczenia bieżącej wartości przypływów. Warto podkreślić, że w komórkach dla których przypływy nie występują (F8 i G8) muszą być wpisane zera, w przeciwnym razie funkcja pominie te komórki i wynik będzie niepoprawny. Aby obliczyć bieżącą wartość przewidywanego zysk na tym projekcie wystarczy odjąć od bieżącej wartości przypływów (C10) bieżącą wartość wydatków (C8). Taka formuła zapisana jest w komórce C12. Zysk możemy także wyliczyć bezpośrednio korzystając z danych znajdujących się w tabeli w wierszu 9, gdzie od przypływów odjęto wydatki. Funkcja ta została zapisana w komórce C13. IRR Funkcja IRR oblicza wewnętrzną stopę zwrotu, która może być rozumiana jako graniczna wielkość oprocentowania przy której zysk na danym projekcie wynosi 0. Jeżeli stopa dyskontowa jest niższa niż IRR zysk jest dodatni, jeżeli wyższa projekt przyniesie stratę. Można ją także rozumieć jako najwyższe oprocentowanie kredytu jakie możemy zaakceptować aby projekt nie przyniósł strat. Funkcja IRR dla tego przykładu wykorzystana jest w komórce C18. Dla sprawdzenia poprawności obliczeń możemy wynik funkcji IRR wpisać w komórce C5 (wprowadzamy z klawiatury 8,886%), zysk dla tego projektu będzie wynosił zero (komórki C12 i C13). CAGR CAGR to średni roczny wzrost/spadek obliczany dla okresu określonej liczby lat. W Excelu nie ma funkcji która by go obliczała, warto więc zapamiętać formułę dzięki której możemy to zrobić. W poniższym przykładzie sprzedaż w 2010 roku wynosiła 10,0 a w 2019 przewidywana jest sprzedaż wynosząca 23,6, chcielibyśmy policzyć ile wynosi średni roczny wzrost który pozwoliłby uzyskać taką sprzedaż. Skorzystamy z następującego wzoru: Średni wzrost = (Wartość Końcowa / Wartość Początkowa) ^ (1/(ilość okresów -1))-1 W poniższym przykładzie: Wartość Końcowa =23,6 (wartość w roku 2019) Wartość Początkowa = 10 (wartość w roku 2010) ilość okresów = 10 (w tabeli pokazane są dane dla 10 lat ) W poniższym przykładzie formuła będzie wyglądać następująco: Średni wzrost =(O27/F27)^(1/9)-1 WYBIERZ (Arkusz: ‘WYBIERZ) Działanie funkcji WYBIERZ jest bardzo proste, spośród listy wartości, które należy wprowadzić oddzielnie, wybiera tą, której numer pojawi się w pozycji Nr_arg. W poniższym przykładzie wprowadzono 5 wysokości rabatów, które zależą od ‘klasy klienta’ przyjmującej wartości od 1 do 5. Po wprowadzeniu cyfry do komórki B4 rabat zostaje wyszukany i podany w komórce C4. Funkcja ta jest podobna w swym działaniu do funkcji choć oferuje mniej możliwości. (Arkusz ‘ Moduł liczby to funkcja używana w matematyce, nazywana jest także wartością bezwzględną. Funkcja ta ma jeden argument, który może być tylko liczbą (lub adresem, lub inną funkcją dającą w wyniku liczbę). Funkcja ta dla liczb dodatnich nie zmienia ich wartości a dla liczb ujemnych zmienia znak na dodatni. Przykład: Jest to jedna z wielu funkcji w Excelu, które można łatwo zastąpić używając prostych symboli matematycznych. W tym przypadku potęgowania. Najpierw należy podnieść liczbę do potęgi 2 (lub innej parzystej) a potem wynik pierwiastkować pierwiastkiem 2 stopnia (lub innego takiego samego jak potęga). (-5)^2^(1/2)=5 LOS() Funkcja losuje wartość z przedziału od 0 do 1. Ponieważ losowanie odbywa się od nowa przy każdym przeliczeniu arkusza, najlepiej jest od razu zamienić ją na wartości, w przeciwnym razie losowanie nowych wartości przy każdej zmianie danych w pliku, może znacznie spowolnić działanie komputera. Często wynik tej funkcji przemnaża się je lub dzieli aby uzyskać rząd wielkości liczb który nas interesuje np. =los()*1000 lub =0,5+los()/10 Funkcja bywa używana najczęściej do tworzenia różnorodnych danych, które wyglądają realistycznie, większość danych w tym szkoleniu powstała przy użyciu tej funkcji. Często też w dyskusjach w wielkich korporacjach niektóre osoby sugerują tą funkcję jako możliwe źródło danych, które otrzymały od innych działów, krajów lub partnerów biznesowych. Więcej o funkcjach Excela w lekcji ‘Funkcje dla Zaawansowanych’. Funkcje logiczne to jedne z najpopularniejszych i najbardziej przydatnych funkcji w programie Excel. Mogą testować wartości w innych komórkach i podejmować działania w zależności od wyniku testu. Pomaga nam to zautomatyzować zadania w naszych arkuszach kalkulacyjnych. Funkcja JEŻELI jest główną funkcją logiczną w programie Excel i dlatego jest pierwszą, którą rozumie. Pojawi się wiele razy w tym artykule. Przyjrzyjmy się strukturze funkcji JEŻELI, a następnie przyjrzyjmy się kilku przykładom jej użycia. Funkcja JEŻELI akceptuje 3 bity informacji: =IF(logical_test, [value_if_true], [value_if_false]) test logiczny:Jest to warunek weryfikacji funkcji. value_if_true:Akcja do wykonania, jeśli warunek jest spełniony lub prawdziwy. value_if_false:Akcja, którą należy podjąć, jeśli warunek nie jest spełniony lub jest fałszywy. Operatory porównania do użytku z funkcjami logicznymi Wykonując testy logiczne z wartościami komórek, powinieneś znać operatory porównania. Możesz zobaczyć ich podział w poniższej tabeli. Zobaczmy teraz kilka przykładów w akcji. Przykład funkcji JEŻELI 1: wartości tekstowe W tym przykładzie chcemy sprawdzić, czy komórka jest równa określonej frazie. Funkcja JEŻELI nie rozróżnia wielkości liter, więc ignoruje wielkie i małe litery. Poniższa formuła jest używana w kolumnie C do wyświetlania „Nie”, jeśli kolumna B zawiera tekst „Ukończono” i „Tak”, jeśli zawiera coś innego. =IF(B2="Completed","No","Yes") Chociaż w funkcji JEŻELI nie jest rozróżniana wielkość liter, tekst musi dokładnie pasować. Przykład funkcji IF 2: wartości liczbowe Funkcja JEŻELI doskonale nadaje się również do porównywania wartości liczbowych. W poniższej formule sprawdzamy, czy komórka B2 zawiera liczbę większą lub równą 75. Jeśli tak, wyświetlamy słowo „Pass”, a jeśli nie, słowo „Fail”. =IF(B2>=75,"Pass","Fail") Funkcja JEŻELI to znacznie więcej niż wyświetlanie innego tekstu w wyniku testu. Możemy go również wykorzystać do wykonywania różnych obliczeń. W tym przykładzie chcemy zaoferować 10% rabatu, jeśli klient wyda określoną kwotę pieniędzy. Jako przykład użyjemy 3000 funtów. =IF(B2>=3000,B2*90%,B2) Część B2 * 90% formuły to sposób na odjęcie 10% od wartości w komórce B2. Istnieje wiele sposobów, aby to zrobić. Ważne jest to, że możesz użyć dowolnej formuły w value_if_true zarówno value_if_false Sekcje. A uruchamianie różnych formuł w zależności od wartości innych komórek to bardzo potężna umiejętność. Przykład funkcji IF 3: wartości dat W tym trzecim przykładzie używamy funkcji JEŻELI do śledzenia listy terminów. Chcemy wyświetlić słowo „Zaległe”, jeśli data w kolumnie B jest w przeszłości. Ale jeśli data przypada w przyszłości, oblicz liczbę dni do terminu. W kolumnie C zastosowano następującą formułę. Sprawdzamy, czy data ważności w komórce B2 jest mniejsza niż dzisiejsza data (funkcja DZIŚ zwraca dzisiejszą datę z zegara komputera). =IF(B2=90,"Excellent",IF(B2>=75,"Good","Poor")) Rozszerzyliśmy teraz naszą formułę poza to, co może zrobić pojedyncza funkcja JEŻELI. W razie potrzeby możesz zagnieździć więcej funkcji JEŻELI. Zwróć uwagę na dwa nawiasy zamykające na końcu formuły, po jednym dla każdej funkcji JEŻELI. Istnieją alternatywne formuły, które mogą być czystsze niż to zagnieżdżone podejście JEŻELI. Bardzo przydatną alternatywą jestfunkcja SWITCH w Excelu. Funkcje logiczne AND i OR Funkcje AND i OR są używane, gdy chcesz wykonać więcej niż jedno porównanie w swojej formule. Sama funkcja JEŻELI może obsłużyć tylko jeden warunek lub porównanie. Weźmy przykład, w którym obniżamy wartość o 10% w zależności od kwoty, jaką klient wydaje i od ilu lat jest klientem. Same funkcje AND i OR zwrócą wartość TRUE lub FALSE. Funkcja AND zwraca TRUE tylko wtedy, gdy wszystkie warunki są spełnione, aw przeciwnym razie zwraca FALSE. Funkcja LUB zwraca PRAWDA, jeśli spełniony jest jeden lub wszystkie warunki, i zwraca FAŁSZ tylko wtedy, gdy żaden z warunków nie jest spełniony. Funkcje te mogą przetestować do 255 warunków, więc z pewnością nie ograniczają się do dwóch warunków, jak pokazano tutaj. Poniżej przedstawiono strukturę funkcji AND i OR. Są napisane w ten sam sposób. Po prostu zamień nazwę AND na OR. Inna jest tylko ich logika. =AND(logical1, [logical2] ...) Zobaczmy przykład obu oceniania dwóch warunków. i przykładowa funkcja Funkcja AND jest następnie używana do sprawdzenia, czy klient wydaje co najmniej 3000 GBP i jest klientem od co najmniej trzech lat. =AND(B2>=3000,C2>=3) Widać, że zwraca FALSE zarówno dla Matta, jak i Terry'ego, ponieważ chociaż obaj spełniają jedno z kryteriów, obaj muszą spełniać funkcję AND. Przykład funkcji OR Funkcja OR służy następnie do sprawdzenia, czy klient wydał co najmniej 3000 GBP lub czy jest klientem od co najmniej trzech lat. =OR(B2>=3000,C2>=3) W tym przykładzie formuła zwraca TRUE dla Matta i Terry'ego. Tylko Julie i Gillian nie spełniają obu warunków i zwracają FAŁSZ. Używanie AND i OR z funkcją IF Ponieważ funkcje AND i OR zwracają PRAWDA lub FAŁSZ, gdy są używane samodzielnie, rzadko są używane samodzielnie. Zamiast tego zazwyczaj będziesz ich używać z funkcją JEŻELI lub w ramach funkcji programu Excel, takiej jak formatowanie warunkowe lub sprawdzanie poprawności danych, w celu wykonania niektórych działań retrospektywnych, jeśli wynik formuły ma wartość PRAWDA. W poniższej formule funkcja AND jest zagnieżdżona w teście logicznym funkcji JEŻELI. Jeśli funkcja AND zwraca TRUE, odliczane jest 10% kwoty w kolumnie B; w przeciwnym razie rabat nie jest stosowany, a wartość w kolumnie B jest powtarzana w kolumnie D. =IF(AND(B2>=3000,C2>=3),B2*90%,B2) Funkcja XOR Oprócz funkcji OR istnieje również ekskluzywna funkcja OR. Nazywa się to funkcją XOR. Funkcja XOR została wprowadzona w programie Excel w wersji 2013. Zrozumienie tej funkcji może wymagać pewnego wysiłku, dlatego pokazano przydatny przykład. Struktura funkcji XOR jest taka sama jak funkcji OR. =XOR(logical1, [logical2] ...) Obliczając tylko dwa warunki, funkcja XOR zwraca: TRUE, jeśli którykolwiek z warunków ma wartość TRUE. FALSE, jeśli oba warunki są PRAWDZIWE lub żaden z nich nie jest PRAWDZIWY. Różni się to od funkcji OR, ponieważ zwraca PRAWDA, jeśli oba warunki byłyby PRAWDĄ. Ta funkcja staje się nieco bardziej zagmatwana, gdy dodasz więcej warunków. Zatem funkcja XOR zwraca: PRAWDA, jeślidziwneliczba warunków zwraca TRUE. FAŁSZ, jeślinawetliczba warunków ma wartość PRAWDA, lub jeśliwszystkowarunki są FAŁSZYWE. Zobaczmy prosty przykład funkcji XOR. W tym przykładzie sprzedaż jest podzielona na dwie połowy roku. Jeśli sprzedawca sprzedaje 3000 funtów lub więcej w obu połowach, przypisuje mu się złoty standard. Osiąga się to za pomocą funkcji AND z JEŻELI, jak we wcześniejszej części artykułu. Ale jeśli sprzedają 3000 funtów lub więcej w jednej połowie, to chcemy nadać im status Silver. Jeśli nie sprzedają 3000 funtów lub więcej na obu, to nic. Funkcja XOR jest idealna do tej logiki. Poniższa formuła jest wprowadzana w kolumnie E i wyświetla funkcję XOR z JEŻELI, aby wyświetlić „Tak” lub „Nie” tylko wtedy, gdy spełniony jest dowolny z warunków. =IF(XOR(B2>=3000,C2>=3000),"Yes","No") Funkcja NIE! Ostatnią funkcją logiczną, którą omówimy w tym artykule, jest funkcja NIE, a najprostszą zachowaliśmy na koniec. Chociaż czasami może być trudno na początku zobaczyć, jak wykorzystuje tę funkcję w „prawdziwym świecie”. Funkcja NIE odwraca wartości swojego argumentu. Więc jeśli wartość logiczna to TRUE, zwraca FALSE. A jeśli wartość logiczna to FALSE, zwróci TRUE. Będzie to łatwiejsze do wyjaśnienia na kilku przykładach. Struktura funkcji NIE jest; =NOT(logical) Przykład funkcji NIE 1 W tym przykładzie wyobraźmy sobie, że mamy centralę w Londynie, a następnie wiele innych miejsc regionalnych. Chcemy wyświetlić słowo „Tak”, jeśli witryna jest cokolwiek poza Londynem i „Nie”, jeśli jest to Londyn. Funkcja NIE została zagnieżdżona w teście logicznym funkcji JEŻELI poniżej w celu odwrócenia wyniku PRAWDA. =IF(NOT(B2="London"),"Yes","No") Można to również osiągnąć za pomocą logicznego operatora NOT . Poniżej znajduje się przykład. =IF(B2"London","Yes","No") NIE 2 przykład funkcji Funkcja NIE jest przydatna podczas pracy z funkcjami informacyjnymi w programie Excel. Jest to grupa funkcji w programie Excel, które sprawdzają coś i zwracają TRUE, jeśli sprawdzenie się powiedzie, i FALSE, jeśli nie. Na przykład funkcja sprawdzi, czy komórka zawiera tekst i zwróci PRAWDA, jeśli tak, i FAŁSZ, jeśli nie. Funkcja NIE jest przydatna, ponieważ może odwrócić wynik tych funkcji. W poniższym przykładzie chcemy zapłacić sprzedawcy 5% od sprzedanej kwoty. Ale jeśli nic nie sprzedali, w komórce znajduje się słowo „Brak”, co spowoduje wyświetlenie błędu w formule. Funkcja służy do sprawdzania obecności tekstu. Zwraca TRUE, jeśli istnieje tekst, więc funkcja NIE zmienia go na FALSE. A FI wykonuje swoje obliczenia. =IF(NOT(ISTEXT(B2)),B2*5%,0) Opanowanie funkcji logicznych da ci ogromną przewagę jako użytkownikowi Excela. Bardzo przydatna jest możliwość testowania i porównywania wartości w komórkach oraz podejmowania różnych działań na podstawie tych wyników. W tym artykule omówiono najlepsze funkcje logiczne, które są obecnie używane. W najnowszych wersjach programu Excel do tej biblioteki dodano więcej funkcji, takich jak funkcja XOR wspomniana w tym artykule. Nadążanie za tymi nowymi dodatkami pozwoli Ci wyprzedzić tłum. Artykuł opublikowany: 2021-01-25 | W kategorii: Funkcje i formuły w Excelu W arkuszu kalkulacyjnym Excel funkcja JEŻELI pełni niezwykle istotną rolę. Pozwala na wykonywanie obliczeń lub operacji pod kątem określonego kryterium (warunku). Użytkownik nie używa przecież Excela jedynie do autosumowania czy też obliczeń wykonywanych wprost (np. za pomocą arytmetyki). Funkcja warunkowa JEŻELI jest dość prosta w obsłudze i przy podstawowych analizach nie powinna sprawiać większych problemów. Prawdziwą siłę pokazuje jednak wówczas, gdy łączymy ją w dłuższej formule z innymi funkcjami. Reklama Działanie funkcji JEŻELI Za jej pomocą możesz tworzyć formuły warunkowe wykonujące określone obliczenia zależnie od wyników wstępnych analiz. Funkcji JEŻELI należy podać trzy argumenty: najpierw test logiczny, czyli wyrażenie do sprawdzenia, które można określić jako PRAWDA lub FAŁSZ. Drugim argumentem funkcji jest działanie, jakie funkcja wykona w przypadku zaistnienia w wyniku testu logicznego zdarzenia PRAWDA. Jeśli test logiczny daje wynik FAŁSZ, wykonywane są zadania określone w trzecim argumencie funkcji. =JEŻELI(WARUNEK ; WARTOŚĆ DLA WYNIKU PRAWDA ; WARTOŚĆ DLA WYNIKU FAŁSZ) Jak wprowadza się pierwszy argument funkcji JEŻELI (warunek)? W pierwszym argumencie mogą być umieszczone funkcje, adresy komórek lub wartości porównywane za pomocą operatorów: - większy (>); - mniejszy (); - większy lub równy (>=); - mniejszy lub równy (<=) A zatem, gdy w pierwszym argumencie funkcji JEŻELI wpiszemy: B2<0 sprawdzimy, czy w komórce B2 znajduje się wartość ujemna B2=”” sprawdzimy, czy komórka B2 jest pusta B2=”Rower” sprawdzimy, czy w komórce B2 znajduje się słowo Rower itd. PODSTAWOWY przykład zastosowania funkcji JEŻELI W kolumnie A arkusza kalkulacyjnego Excel wprowadziliśmy kilka liczb i określiliśmy pewne założenie: jeżeli wartość w komórce jest mniejsza od 0 (<0), wtedy w komórce obok zostanie wyświetlony komunikat ujemna. Jeśli wartość będzie większa od 0, wtedy w komórce ma się pojawić słowo dodatnia. Aby taki efekt uzyskać, zastosuj formułę: =JEŻELI(A2<0;"ujemna";"dodatnia") ZAAWANSOWANY przykład zastosowania funkcji JEŻELI Przyjmijmy, że na podstawie działalności handlowców zestawionej w arkuszu kalkulacyjnym Excel chcesz sprawdzić, któremu z nich należy się premia. Odpowiedni komunikat powinien zostać wyświetlony w komórkach kolumny G. W zakresie H2:I3 wpisaliśmy natomiast warunki, według których będzie naliczana premia. Teraz nie pozostaje Ci nic innego, jak wstawić odpowiednią formułę. W tym celu: 1. Kolumnie G nadaj nagłówek Wyróżnienie. 2. Zaznacz komórkę G2 i wpisz formułę: =JEŻELI((B2=$H$2)+(B2=$H$3);$I$2;"nie przyznano") 3. Skopiuj ją do pozostałych komórek kolumny, klikając dwukrotnie prawy dolny róg komórki G2. 4. Otrzymanym wartościom nadaj format walutowy. Wyjaśnienie formuły - W pierwszym argumencie funkcji [(B2=$H$2)+(B2=$H$3)] sprawdzamy, czy spełniony został założony warunek, czyli czy wartość z komórki B2 jest wartością tekstową Wrocław lub Łódź. - Drugi argument [$I$2] określa komórkę z wartością, która zostanie zwrócona, jeśli pracownik jest zatrudniony we Wrocławiu lub Łodzi. - Trzeci argument zawiera wpis, który pojawi się przy osobach, które pracują w innych miastach. Zobacz także: Excel dla średniozaawansowanych (szkolenie 2-dniowe) Funkcja Jeżeli i Oraz, Zastosowanie Funkcji Jeżeli, Funkcja Jeżeli z Wieloma Warunkami – Excel 20 marca 20222 czerwca 2022 Jeżeli Lub i Oraz – ten film będzie o funkcjach logicznych. Przy połączeniu funkcji Jeżeli i Oraz możemy sprawdzić czy wszystkie argumenty są prawdziwe. Jak działa funkcja Oraz ? zwraca prawdę gdy wszystkie argumenty są prawdziwe. Łączne zastosowanie funkcji Jeżeli i Lub pozwala na zwrócenie wartości logicznej Prawda lub Fałsz wtedy gdy co najmniej jeden z argumentów będzie prawdziwy. Jak działa funkcja Lub? zwraca wartość prawda gdy co najmniej jeden z argumentów jest prawdziwy. Jakie może być zastosowanie funkcji Jeżeli? Jak Działa Jeżeli w Excelu? Funkcja logiczna Jeżeli może być zagnieżdżona jedna w drugiej (zagnieżdżona funkcja Jeżeli) dzięki temu powiększamy możliwości logiczne i zamiast dwóch wartości wynikowych zwracamy ich więcej. W takim przypadku mamy kilka funkcji Jeżeli w formule. W tym krótkim kursie dowiesz się jak wprowadzić wiele warunków funkcji jeżeli i zastosować wiele razy Jeżeli w formule. Funkcja JeżeliFunkcja Jeżeli z Wieloma WarunkamiFunkcja Jeżeli i OrazFunkcja Jeżeli i Lub Zobacz również: Funkcja Lewy, Prawy, Fragment Tekstu – ExcelImport Danych ze Strony WWW, Jak Pobrać Dane ze Strony Internetowej do Excela, Power Query, ApiDarmowy Kurs Excel Plik do pobrania Similar Posts Automatyczne Wyróżnienie Pozycji w Excelu, Ciekawe Formatowanie Warunkowe W tym nagraniu dowiesz się jak za pomocą prostych funkcji i formatowania warunkowego wykonać automatyczne wyróżnienie pozycji w Excelu, które podświetli wiersz dla roku wybranego z listy rozwijalnej oraz wyróżni pozycje w tym wierszu dla wskazanych miesięcy (wartości dla tych miesięcy zwrócone są przy użyciu funkcji wyszukaj pionowo). Excel Funkcja Wyszukaj Pionowo. Wyszukaj Pionowo Dokładne i Przybliżone w Excelu. Jak wyszukać komórkę w Excelu ? Wykorzystaj do tego funkcję Wyszukaj Pionowo. Funkcja wyszukuje wartości komórek na dwa sposoby, pierwszym sposobem jest wyszukiwanie dokładne wtedy musimy znaleźć identyczny tekst lub dokładną wartość, w przypadku gdy funkcja nie znajdzie szukanej wartości zwróci błąd. Drugą metodą zastosowania w Excelu funkcji jest zastosowanie Wyszukaj Pionowo przybliżone, za pomocą tego sposoby możemy odszukać liczbę najbardziej zbliżoną do szukanej wartości w komórce arkusza. Jak zastosować wyszukaj pionowo – na to pytanie znajdziesz odpowiedź w tym filmie. W tym nagraniu przedstawię jak działa funkcja wyszukaj pionowo krok po kroku. Wyszukaj Pionowo tekst, liczbę lub inną wartość znajdującą się komórce lub po wpisaniu bezpośrednio w funkcję Excela Indeks i Podaj Pozycję w Excelu. Wyszukaj dla Dwóch Warunków – Excel. Funkcja Excela indeks podaje wartości na przecięciu wskazanego wiersza i kolumny. Funkcja podaj pozycję zwraca pozycję w zakresie dla szukanej wartości. Indeks podaj pozycję Excel – w tym filmie przedstawię funkcję podobną do wyszukaj pionowo jeżeli są dwa warunki. Na przykładzie przestawię jak działa funkcja podaj pozycję. Pokażę też funkcję Indeks jak działa i jak połączyć te dwie funkcje ze sobą dzięki czemu będziemy w stanie wyszukać dla dwóch warunków. Połączone funkcje indeks podaj pozycję stosujemy zamiast wyszukaj pionowo, która nie posiada możliwości znalezienia elementów dla więcej niż jednego kryterium. Za pomocą funkcji Excela indeks i podaj pozycję wyszukamy wartości na podstawie dwóch warunków. Funkcję indeks możemy wykorzystać zamiast funkcji wyszukaj pionowo. W filmie pokażę również jak wykorzystać drugi wariant funkcji indeks. Indeks podaj pozycję Excel – w tym filmie przedstawię funkcję podobną do wyszukaj pionowo jeżeli są dwa warunki. Podawanie pozycji w excelu nie będzie już dla Ciebie skomplikowane. Na przykładzie przestawię funkcję podaj pozycję jak działa. Pokażę też funkcję Indeks jak działa i jak połączyć te dwie funkcje ze sobą dzięki czemu będziemy w stanie wyszukać dla dwóch warunków. Połączona formuła indeks podaj pozycję stosujemy zamiast wyszukaj pionowo, która nie posiada możliwości znalezienia elementów dla więcej niż jednego kryterium. Teraz podawanie pozycji w Excelu nie będzie już dla Ciebie skomplikowane. Numery Automatycznie, Autonumerowanie Pozycji w Tabeli, Numery Kolejne w Excelu W tym filmie przedstawię kilka sposobów na to jak wprowadzić numery automatycznie dla wierszy. Jak zrobić autonumerowanie w Excelu, pokażę to na kilka sposobów, każdy z nich ma swoje zalety i wady. Od Ciebie zależy, który rodzaj wybierzesz aby wykonać numerowanie pozycji w Excelu. Autonumerowanie pozycji w tabeli jest bardzo przydatne przy sporządzaniu różnego typu list i raportów gdzie wymagane jest inteligentne autonumerowanie. Jak wprowadzić numery kolejne w Excelu i jak ponumerować niepuste pozycje te tematy na pewno Ci się spodobają ich znajomość zaoszczędzi Ci dużo czasu w Twojej pracy. Automatyczne numerowanie listy produktów w magazynie produktów zawierających wiele pozycji pozwala uniknąć błędów, nadaj unikalne wartości dla każdej z pozycji i nie martw się o ciągłe sprawdzanie poprawności, zastosuj numery automatyczne. Funkcja Dziś, Jak Zmienić Format Daty w Excelu, Zamiana Daty. Jest to kolejna lekcja z kursu Excela Podstawowego, w której przedstawię funkcję daty – dziś(). Funkcja Dziś zwraca dzisiejszą datę – po ponownym uruchomieniu skoroszytu w innym dniu data zostanie zmieniona na aktualną. Innym sposobem jest wprowadzenie daty w postaci stałej o czy również powiem w tym filmie. W filmie przedstawię również sposoby formatowania daty, wyświetlanie daty w komórkach możemy dostosować do swoich potrzeb. Data zapisana jest w postaci liczby, z której możemy wyciągnąć np. tylko dzień tygodnia lub miesiąc. Zapraszam do oglądania. Funkcja Lewy, Prawy, Fragment Tekstu – Excel Ten film będzie o funkcjach tekstowych w Excelu. Na przykładzie zmiany kodów magazynowych zastosujemy funkcje Lewy, Prawy pozwalają na wyodrębnienie pierwszych znaków od lewej bądź prawej strony tekstu. Dzięki zastosowaniu funkcji Fragment Tekstu wyodrębnimy część tekstu znajdującą się wewnątrz kodów. Poza tym skorzystamy z funkcji Dł(), która zliczy długość tekstu, z funkcji oraz operatora łączenia tekstu „&” HomeServer 2003/2008Windows 7OfficeLinuxSieci komputeroweWujek dobra radaMapa stronyNapisz pikolo Excel w zadaniach. Funkcja JEŻELI 17 październik 2014 Czytany 64761 razy Oceń ten artykuł 1 2 3 4 5 Funkcja JEŻELI zwraca daną wartość, jeśli podany argument (parametr) zostanie oszacowany jako PRAWDA, albo inną wartość, jeśli argument (parametr) zostanie oszacowany jako FAŁSZ. Dodatkowo funkcję JEŻELI należy stosować do przeprowadzania testów logicznych na wartościach i formułach. Taką definicję funkcji JEŻELI odnajdziemy w pomocy pakietu MS Office. Tłumacząc to trochę prościej zadaniem funkcji JEŻELI jest wykonanie odpowiedniego działania w zależności od tego czy dany warunek zostanie spełniony czy też nie. Arkusz na którym będziemy pracować można pobrać: tutaj Ogólna składnia funkcji przedstawia się następująco: czyli: =JEŻELI(A1=B1; "Prawda, wszystko jest ok"; "Fałsz, nie jest równe") Wykonując nasz przykład w przypadku spełnienia warunku (komórki A1 i B1 są sobie równe a więc PRAWDA) otrzymamy: natomiast w przypadku zaistnienia nierówności (różnica pomiędzy wartościami zawartymi w komórkach A1 i B1 - FAŁSZ), otrzymamy o to taki wynik: Tak więc jak widać w zależności od uzyskanego wyniku (PRAWDA bądź FAŁSZ) sprawdzanego warunku (a raczej testu logicznego) jest podejmowane odpowiednie działanie. Rozbijając funkcję JEŻELI na składowe, otrzymamy: test_logiczny czyli dowolna wartość lub wyrażenie, którą da się oszacować jako PRAWDA lub jako FAŁSZ. W naszym przykładzie testem logicznym jest wyrażenie A1=B1, jeśli wartości umieszczone w obu komórkach są zgodne co do wartości cały test zostanie oszacowany jako PRAWDA. W przeciwnym przypadku wyrażenie zostanie oszacowane jako FAŁSZ. wartość_jeżeli_prawda to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość PRAWDA lub po prostu, gdy warunek jest spełniony wykonaj wartość_jeżeli_prawda W naszym przykładzie (jak widać powyżej) zostaje wyświetlony ciąg znaków: Prawda, wszystko jest ok gdy test logiczny zostaje oszacowany jako PRAWDA (warunek spełniony, gdyż w obu komórkach jest wpisana liczba 100 czyli zdefiniowany warunek A1=B1 jest PRAWDĄ). wartość_jeżeli_fałsz to wartość bądź działanie, które jest zwracane bądź wykonywane tylko wtedy, gdy argument test_logiczny przyjmuje wartość FAŁSZ lub po prostu, gdy warunek jest niespełniony wykonaj wartość_jeżeli_fałsz. Wracając do naszego przykładu zostaje wyświetlony tekst: Fałsz, nie jest równe w przypadku w którym test logiczny zostaje oszacowany jako FAŁSZ (warunek niespełniony, gdyż wartości wpisane do komórek A1 i B1 nie są zgodne co do wartości). Tyle co mówi nam teoria na temat funkcji JEŻELI, przejdźmy do przykładów tak aby zobaczyć funkcję w działaniu. Wróćmy do naszego wcześniejszego zadania omawianego w wpisie: Excel w zadaniach. Sortowanie, losowanie, zliczanie oraz nazywanie a mianowicie arkusza ucznia. Przyjrzyjmy się kolumną w których jest wyliczana średnia. Można np. tak ułożyć formułę aby w kolumnie Średnia wszystkich ocen była wyświetlana wartość 0,00 a dopiero w momencie wpisania jakiejkolwiek oceny była wyliczana średnia. Zadanie to możemy zrealizować (jest mnóstwo innych sposobów) np. za pomocą formuły: =JEŻELI(SUMA(F3:R3)>0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00"), co tłumaczymy: gdy suma z zakresu ocen będzie większa niż 0 to wykonaj funkcję ŚREDNIA w przeciwnym przypadku wstaw wartość 0,00. Chociaż mnie osobiście bardziej by przekonała o to taka formuła: =JEŻELI( Ten przykład zapewnia nam dodatkowo sprawdzenie czy wpisaliśmy ocenę pierwszą (religia) oraz ocenę ostatnią ( i dopiero gdy te dwa warunki są spełnione następuje wyliczenie średniej. W warunku funkcji JEŻELI zostało zapisane: gdy wartość testu logicznego będzie równać się 2 oblicz średnią z komórek, jeżeli zaś warunek ten jest nie spełniony wypisz 0,00. Można by zapytać skąd u licha wzięło się 2? Wartość 2 została użyta ponieważ warunek po spełnieniu zwraca wartość 2. Funkcja sprawdza czy w komórce E3 znajduje się liczba, gdy fakt ten zachodzi zostaje zwrócona wartość PRAWDA. Analogicznie działa druga funkcja sprawdzająca wystąpienie liczby w komórce S3. Ponieważ pomiędzy tymi funkcjami został użyty znak + to ni jako otrzymujemy dwie PRAWDY. Poniżej widzimy efekt zastosowania formuły. Jak widać poniżej średnia jest wyliczana tylko w przypadku wpisania obu ocen tj. oceny z religii i j. niemieckiego. Podobnie moglibyśmy wykonać sprawdzenie faktu wpisania ocen z wszystkich dostępnych przedmiotów, przyrównując wartość testu logicznego do 15 (gdyż tyle jest przedmiotów a każde poprawne wykonanie funkcji daje 1): =JEŻELI( + + =15;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Jak widać zapisanie funkcji będzie już dość skomplikowane a że działa to widzimy na rysunku poniżej. Oczywiście, ktoś uważny mógłby zapytać - A co z wpisem nkl? (oznaczającym ucznia niesklasyfikowanego, uczeń 4, na rysunku powyżej). Czemu to średnia w przypadku wpisania nkl, nie miała by być liczona? Oczywiście działanie naszej powyższej formuły jest jak najbardziej prawidłowe, ponieważ weryfikujemy wystąpienie liczby a zapis nkl nie jest liczbą i dla tego test logiczny nie zostaje sprawdzony a tym samym w komórce zostaje wypisana wartość 0,00. Aby poprawić wpiszmy: =JEŻELI( + + =0;ŚREDNIA(E3:S3);"0,00") Wartość testu logicznego została przyrównana do 0 gdyż funkcja sprawdza czy w komórce jest wpisana jakakolwiek wartość (liczba, tekst, data) gdy komórka jest uzupełniona zwracana jest wartość FAŁSZ (czyli 0) a w przypadku braku wpisu wartość PRAWDA (czyli 1). Nam zależy aby wszystkie komórki były uzupełnione a więc nie może się zdarzyć aby któraś z funkcji przyjęła wartość PRAWDA tym samym dając 1 (brak wpisu oceny). Każda z funkcji musi zwrócić wartość FAŁSZ, zwracając 0 a tym samym suma wszystkich wykonanych funkcji musi dać 0 (tak się stanie gdy wpiszemy wszystkie oceny). Gdy warunek zostaje spełniony obliczana jest wartość średniej wprowadzonych ocen. Jak widać powyżej zaprezentowane funkcje, co zostało już nadmienione wyglądają nader skomplikowanie i łatwo jest przy konstruowaniu ich popełnić błąd. Czy można je zapisać prościej? Oczywiście, że tak. Trzeba znać tylko pojęcie formuły tablicowej. Tak więc w obu przypadkach nasze funkcje mogłyby by przyjąć postać: - dla funkcji - {=JEŻELI(ORAZ( -dla funkcji - {=JEŻELI(LUB( Wybacz czytelniku ale nie będę w tym wpisie rozwijał zagadnienia formuł tablicowych jak i co pewne zauważyłeś dwóch kolejnych funkcji logicznych ORAZ i LUB (użytych w powyższych formułach), gdyż tematy te będę chciał opisać w osobnych wpisach. Na tym etapie chciałem tylko pokazać, iż funkcję JEŻELI można łączyć z innymi funkcjami oraz używać jej właśnie w formułach tablicowych. Oczywiście zachęcam do wykonania opisanych przeze mnie przykładów i sprawdzenia, czy to wszystko działa. Przy formule tablicowej nadmienię tylko jedną rzecz, że aby ona zadziałał należy użyć klawiszy Ctrl+Shift+Enter tzn. nawiasów klamrowych {} nie wprowadzamy, wpisujemy formułę a po wciśnięciu nadmienionych klawiszy nawiasy te automatycznie zostaną dopisane. Nawiasy klamrowe przez Excel są używane do zaznaczenia, iż mamy do czynienia właśnie z formułą tablicową. Funkcję JEŻELI bardzo często używa się do porównania tych samych danych lecz umieszczonych w różnych kolumnach. Za pomocą tej funkcji bardzo szybko jesteśmy w stanie zweryfikować czy dane są ze sobą zgodne. Posiadamy arkusz uzupełniony przykładowymi danymi, należy porównać czy dane z kolumny B oraz kolumny C w tych samych wierszach są ze sobą zgodne. W przypadku gdy w komórkach występuje zgodność, powinien pojawić się komunikat „ok”, natomiast gdy komórki różnią się od siebie, powinien pojawić się komunikat „błąd”. Porównanie zrealizujemy za pomocą o to takiej prostej formuły: =JEŻELI(B6=C6;"ok";"błąd") Jak widać poniżej przy tak skonstruowanej formule nie jest uwzględniana wielkość liter. Dla Excela komórka z wpisaną wartością AQZ będzie tożsama z Aqz, AQz, azq, aZq itd. Aby wprowadzić rozróżnienie wielkości liter należy skorzystać z dodatkowej funkcji PORÓWNAJ. Funkcja ta porównuje ze sobą dwa ciągi tekstu zwracając wartość PRAWDA w przypadku zgodności ciągów a wartość FAŁSZ w przypadku jej braku. W przypadku funkcji PORÓWNAJ rozróżniane są wielkie i małe litery, ale ignorowane są różnice w formatowaniu. Aby porównać ze sobą trzy różne komórki można oto skorzystać z takiej formuły: =JEŻELI(PORÓWNAJ(B16;C16)+PORÓWNAJ(C16;D16)=2;"ok";"błąd") Formuła ta sprawdza czy dana komórka (w tym przypadku komórka C16) jest zgodna z dwiema pozostałymi (z komórką B16 oraz D16). W przypadku zgodności zwracana jest wartość PRAWDA czyli 1, zgodność z obiema komórkami zwraca wartość 2 (PRAWDA+PRAWDA). Porównanie tego typu można również zrealizować za pomocą zagnieżdżenia funkcji JEŻELI ale jak to wykonać wytłumaczę za chwilę. Kolejnym zadaniem w którym możemy wykorzystać funkcję JEŻELI jest wyszukiwanie wartości spełniających zadane kryterium. Przypuśćmy, że pracujemy w sklepie AGD i mamy przygotowany arkusz zawierający listę modeli telewizorów dostępnych w sklepie (taki jak poniżej) i chcemy znać liczbę modeli telewizorów firmy Sony. Jednym z sposobów poradzenia sobie z zadaniem (rozwiązanie wcale nie jedyne i trza przyznać, że niezbyt wyszukane) jest dołożenie sobie kolejnej kolumny w której pojawi się słowo tak jeżeli model telewizora będzie wyprodukowany właśnie przez Sony. W kolumnie tej trzeba oczywiście wpisać odpowiednią formułę, która przyjmie postać: =JEŻELI(B2="Sony";"tak";"nie"). Jak widać powyżej przy każdym modelu Sony pojawiło się słowo tak. Skomplikujmy sobie troszkę zadanie i dodajmy kolejne kryterium. Powiedzmy, że teraz interesują nas telewizory marki Samsung lecz tylko te, których rozmiar przekracza 32 cale. Zadanie to można wykonać lecz trzeba użyć dwa razy funkcję JEŻELI, cały trik polega na umiejętnym zagnieżdżeniu funkcji JEŻELI. Tak więc dla lepszego zrozumienia działania formuły w której funkcja JEŻELI została zagnieżdżona przyjmijmy: w przypadku gdy telewizor nie został wyprodukowany przez firmę Samsung niech pojawi się komunikat – „inna firma”; w przypadku w którym telewizor jest mniejszy niż 32 cale - komunikat – „poniżej 32 cali” a gdy nasze kryterium zostanie spełnione (firma Samsung i powyżej 32 cali) – komunikat – „wszystko ok” Czyli nasze zadanie moglibyśmy rozpisać w ten poniższy sposób (wykorzystamy schemat blokowy): Z pomocą schematu dokładnie możemy określić składnię formuły (jak ona działa), wystarczy, że romby symbolizujące warunek zamienimy na funkcję JEŻELI, przypisując do pytań w rombach odpowiedni adres komórki, wartości na TAK użyjemy do przypisania parametru wartość jeżeli prawda a wartości na NIE do przypisania parametru wartość jeżeli fałsz. Tak więc nasza formuła przyjmie następującą postać: =JEŻELI(B2="Samsung";JEŻELI(D2>32;"wszystko ok";"poniżej 32 cale");"inna firma") Jak widać poniżej po przekopiowaniu formuły do pozostałych komórek uzyskaliśmy zamierzony efekt. Oczywiście funkcję JEŻELI możemy zagnieżdżać wiele razy (a tak naprawdę maksimum to 7) tym samym sprawdzając wiele warunków. Takim przykładowym zadaniem może być obliczenie wskaźnika BMI. BMI to skrót z języka angielskiego „body mass index”, co tłumaczymy jako wskaźnik masy ciała. Wskaźnik BMI określa relację pomiędzy masą ciała a wzrostem. Współczynnik ten wyliczamy poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczając BMI możemy określić ilość tkanki tłuszczowej w organizmie. Nasz kalkulator w zależności od wartości wyliczonego indeksu wyświetli odpowiedni komunikat według następującego przelicznika: do 18,5 - niedobór masy, 18,6 - 24,9 - masa prawidłowa, 25,0 - 29,9 - nadwaga, 30 - 34,9 - 1. st. otyłości, 35 - 39,9 - 2. st. otyłości. Zadanie to jest trochę trudniejsze niż te z wyborem telewizora z kilku powodów. Po pierwsze rozwiązaniem zadania będzie formuła zawierająca cztery funkcje JEŻELI. Po drugie w zadaniu tym nie będziemy porównywać wartości z wzorcem lecz będziemy musieli zdefiniować przedziały. I w końcu po drugie i pół (gdyż kolejna trudność jest powiązana z powodem drugim) – utworzone zakresy (przedziały) trzeba ułożyć w odpowiedniej kolejności. Tak więc przykładowa formuła rozwiązująca nasz problem mogłaby wyglądać następująco: =JEŻELI(E18=35;"2 st. otyłości";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";"niedobór masy")))) Wspomniałem, że należy zwrócić uwagę na odpowiednie położenie zakresów (właściwa kolejność). Spójrzmy co by się wydarzyło gdybyśmy naszą formułę zapisali następująco: =JEŻELI(E18>=18,6;"masa prawidłowa";JEŻELI(E18>=25;"nadwaga";JEŻELI(E18>=30;"1 st. otyłości";JEŻELI(E18>=35;"2 st. otyłości";"niedobór masy")))) Tak zapisana formuła po wpisaniu wartości, która przekroczy wartość 18,6 zawsze będzie wyświetlać komunikat: masa prawidłowa, stanie się tak, ponieważ funkcja JEŻELI po wykonaniu pierwszego testu uzna, że jest on prawdziwy (co zresztą będzie prawdą) a tym samym zostanie pominięte sprawdzenie kolejnych warunków. Z funkcją JEŻELI będziemy mieli do czynienia bardzo często. Zaryzykuję stwierdzenie, że jest to najczęściej wykorzystywana funkcja Excela a połączenie funkcji JEŻELI z innymi dostępnymi funkcjami zwiększa jej standardowe możliwości. Tak więc czytelniku po omówieniu tematu oraz ukazaniu podstawowych możliwości jak na ten wpis sprawę uważam za zamkniętą, co nie zmienia faktu, że jeszcze nie jeden raz w innych artykułach do funkcji JEŻELI będę się odwoływał. Ostatnio zmieniany czwartek, 15 grudzień 2016 08:23 Dodaj komentarz

kilka funkcji jeżeli w jednej komórce